روایی و پایایی مقیاس جهت گیری پرهیز از درمان نگهدارنده با متادون در ایران: یک گزارش کوتاه

چکیده زمینه و هدف: درمان نگهدارنده با متادون یک برنامه درمانی جامع است که در آن متادون به عنوان جایگزینی برای بیماران وابسته به مواد افیونی به صورت طولانی مدت تجویز می شود. این مطالعه با هدف، ترجمه و تعیین روایی و پایایی مقیاس جهت گیری پرهیز از درمان نگهدارنده با متادون در ایران انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی و در سال 1392 در شهر رفسنجان انجام شده است. مقیاس جهت گیری پرهیز توسط caplehorn و همکاران تهیه شده است. جهت ترجمه فارسی آن، از فرآیند ترجمه-ترجمه مجدد استفاده شد. برای تعیین روایی از شاخص روایی صوری، نسبت روایی محتوا و شاخص های روایی محتوا استفاده گردید. جهت تعیین پایایی، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها: شاخص روایی صوری کلیه سؤالات مقیاس بیشتر از 5/1، نسبت روایی کلیه سؤالات بیشتر از 62/0 و نمره شاخص های روایی سؤالات از 79/0 بیشتر بوده و همه موارد در حد قابل قبول است. میزان ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده مقیاس برابر 62/0 بود که اندکی کمتر از مقدار قابل قبول (بزرگ تر یا مساوی 7/0) می باشد. نتیجه گیری: در این مطالعه، برای اولین بار مقیاس جهت گیری پرهیز از درمان نگهدارنده با متادون به فارسی ترجمه شد و روایی و پایایی آن در حد نسبتاً قابل قبولی گزارش گردید. واژه های کلیدی: درمان نگهدارنده با متادون، مقیاس جهت گیری پرهیز، روایی، پایایی، فارسی